Historia

Koty rasy ragdoll zostały wyhodowane w latach 60. ubiegłego wieku w Kalifornii przez amerykańską hodowczynię Ann Baker. Za protoplastę rasy uważa się długowłosą, białą kotkę o imieniu Josephine, która wyglądem przypominała angorę. Dziś powszechnie uznaje się, że ragdolle są rasą wywodzącą się ze skrzyżowania kotów birmańskich, perskich oraz burmańskich. W Stanach Zjednoczonych rasa ragdoll została zarejestrowana w 1965 roku. Od 1987 roku rasa jest uznana w Wielkiej Brytanii przez GCCF. Na kontynencie europejskim FIFe uznała rasę w 1992 roku. We Francji klub rasy powstał w roku 1993. W roku 1971 Ann Baker zastrzegła nazwę rasy oraz założyła organizację International Ragdoll Cat Association (IRCA).

Wzorzec rasy

Ragdoll jest kotem dużym, co wyraźnie odróżnia go od kota birmańskiego. Samce mogą ważyć od 6 do 8 kg, samice od 4 do 5 kg. Kościec mocny. Kończyny tylne nieco dłuższe niż przednie. Głowa ragdolla jest średniej wielkości, w kształcie szerokiego klinu (widziana z przodu tworzy nieco wydłużony trójkąt). Kufa średniej długości z dobrze rozwiniętą i mocną brodą. Policzki dobrze rozwinięte i lekko zaokrąglone. Uszy są średniej wielkości, szerokie u nasady i spiczaste. Oczy duże, nieco owalne, zawsze intensywnie ciemnoniebieskie. Włos półdługi, gęsty, miękki i jedwabisty. Na części twarzowej, na górnej stronie tułowia i na przedniej stronie kończyn jest krótszy. Wyraźnie dłuższy jest na bokach klatki piersiowej, brzuchu i ogonie. Ogon dość długi.

Umaszczenie

Wzorzec uznaje trzy odmiany, w zależności od umaszczenia:

• Colorpoint 

• „W rękawiczkach”

• Bicolor