W poprzednim artykule opisaliśmy najczęstsze objawy chorób skóry u zwierząt oraz zwróciliśmy uwagę na proces leczenia i diagnostyki. W kolejnej odsłonie przedstawiamy rozszerzoną listę chorób skórnych, które mogą się tak naprawdę przydarzyć każdemu zwierzęciu.
Skóra jest największym narządem w organizmie każdego zwierzęcia – człowiek nie jest w tym wypadku wyjątkiem. Często jest to narząd niedoceniany, a objawy chorób skóry lekceważone.
W dobie mody na „zarost drwala” prawie każdy facet może poszczycić się mniej lub bardziej obfitym zarostem. Ta moda zaczęła się 5, może 6 lat temu – wąsy u kotów były cool dużo, dużo wcześniej.
Choroba kota czy psa to niezwykle ciężki czas zarówno dla zwierzęcia, jak i dla jego opiekuna. Warto wiedzieć, jakie warunki zapewnić czworonogowi, aby czuł się komfortowo i jak najszybciej wrócił do zdrowia. Pomoże w tym przyswojenie zasady 3xC: cicho, ciepło i ciemno.
Okres świąteczno-noworoczny to trudny czas dla zwierząt, szczególnie tych, które cierpią ze względu na różnorakie fobie dźwiękowe. Nawet te psy czy koty, które nie odczuwają lęku w związku z głośnymi dźwiękami i tak nie czują się komfortowo, zwłaszcza w Sylwestra.
Mimo że najczęściej zwierzęta są karmione dedykowanymi karmami, ich opiekunom nadal zdarza się podawać im resztki ze stołu czy dzielić się z nimi spożywanym posiłkiem – zwłaszcza w Święta. W wyniku tego może dochodzić do bardzo poważnych zatruć u psów i kotów.
Wypadki komunikacyjne, choroby, zabiegi chirurgiczne – to tylko niektóre sytuacje, w jakich nasz czworonóg może potrzebować transfuzji krwi. Kiedy taki zabieg jest koniecznością? Czy w czasie transfuzji podaje się wyłącznie krew?
Zdarzają się sytuacje, w których przetoczenie krwi, czyli transfuzja, jest jedynym ratunkiem dla zwierzęcia. W medycynie weterynaryjnej dopiero 20 lat temu w USA powstał pierwszy na świecie bank krwi dla zwierząt. W Polsce taki bank krwi istnieje od 2003 roku.
Dbasz o swoje szczenię najlepiej jak potrafisz. Mimo wszystko, szczeniak dostaje biegunki. Jakie mogą być jej przyczyny? Czy rozwolnienie zawsze wymaga konsultacji z lekarzem weterynarii?